Πώς μπορείς να είσαι ο λόγος να μην θέλω να ζήσω τίποτα άλλο, απο μια ζωή μαζί σου? είμαι τόσο μικρή...πως γίνεται να νομίζω, πως οτιδήποτε πριν απο σένα είναι σκόνη στον άνεμο?
Κι εσυ ο ουρανός μου. ότι πιο όμορφο και αληθινό υπάρχει. Δεν μπορεί να 'ναι ο έρωτας που με κάνει να σε βλέπω έτσι. Έτσι πρέπει να 'σαι στ'αλήθεια, μην με βγάλεις λάθος...
3 σχόλια:
Μέσα στο μυαλό μου είσαι;;;Είναι πολύ περίεργο αλλά έτσι νιώθω ακόμη για έναν άνθρωπο που και αγάπησα αλλά και μίσησα πολύ.Μπορεί να είναι ανόητο το ότι είμαι ακόμη σε θέση να κάνω ό,τι μου ζητήσει αλλά...έτσι δεν είναι η αγάπη;Σε οδηγεί στο να κάνεις ανόητα πράγματα...
Don't you think?
!sweety! νομίζω πραγματικά πως όλα έχουν ένα όριο, συμπεριλαμβανομένης και της αγάπης.Όταν κάποιος σε απογοητεύσει,και δεις πως τα αισθηματά του δεν είναι όπως τα δικά σου,καλύτερα να φύγεις.Όχι απο εγωισμό,η πραγματική αγάπη είναι ανιδιοτελής.Αλλά γιατί όση αγάπη και να δώσεις σε κάποιον,απ'τη στιγμή που δεν νιώθει το ίδιο,θα είναι σαν να μην έδωσες τίποτα, γι'αυτόν δεν θα χει αξία.Εσύ αναλώνεσαι,κι εσύ μένεις πίσω.αυτό νομίζω.
ifigenia γι' αυτό κι εγώ τώρα προσπαθώ να ασχολούμαι με άλλα πράγματα,για να αντιληφθώ πως όλα έχουν ένα όριο.Για να μην μείνω πίσω,όπως λες.Και υπάρχουν στιγμές που τα καταφέρνω.Υπάρχουν όμως και οι άλλες στιγμές...Αυτές στις οποίες μιλά η ανόητη καρδιά μου που πάντα συγχωρεί το συγκεκριμένο άτομο,όσα λάθη κι αν έχει κάνει.Τότε είναι που πρέπει να βάλω τα δυνατά μου και να υπερισχύσει η λογική μου κι όχι τα συναίσθημα...Θα τα καταφέρω...Είμαι σίγουρη γι' αυτό.Γιατί...κουράστηκα να με πληγώνει!
Thanks for the advice!
Καλό βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου
Mπορείς να αφήσεις κι εσύ το σχόλιο σου εδώ!