Που πάει η αγάπη????                          

 

Mερικές φορές σκέφτομαι που πάει η αγάπη....

Κοιτάω πίσω μου,και βλέπω ανθρώπους που έχω αφήσει στο παρελθόν,

που έχω ξεχάσει και μ'έχουν ξεχασει.

Φιλίες που ήταν πολύ σημαντικές και αγάπες που νόμιζα πως θα μείνουν για πάντα.

Πώς γίνεται όλα αυτά να χάθηκαν?

Είναι επειδή δεν μας ένωσε στην ουσία κατι δυνατό?

ή ετσι ειναι η φυσική ροή των πραγμάτων?

φταίει ο χρόνος, που είναι αμείλικτος?

ή μήπως εμείς που δεν αγαπάμε όσο μπορούμε?

Στ'αλήθεια χάνεται???

Στ'αλήθεια μπορεί να χαθεί??

Αγάπη,τι δύσκολο πράγμα...

http://www.youtube.com/watch?v=w04CR7gp8e8 

                                      


Στίχοι: Κώστας Λογοθετίδης & Νίκος Γρίτσης
Μουσική: Νίκος Καλλίνης
Πρώτη εκτέλεση: Νότης Σφακιανάκης

Αρχή και φινάλε
σκοτάδι και φως
αγάπη πανάρχαιο δράμα
σ' ακούω καρδιά μου
δεν είμαι κουφός
αγάπη, τι δύσκολο πράγμα.

Σωρός αναμνήσεις
δεν πάει καιρός
αγάπη και γέλιο και κλάμα.
Στο τέλος δεν ήμουν
πολύ τυχερός
αγάπη, τι δύσκολο πράγμα.

Οι αγάπες χάνονται
σβήνουν σαν τ' αστέρια
φεύγουν σαν τα καλοκαίρια.

Οι αγάπες χάνονται
σβήνουν σαν τ' αστέρια
φεύγουν σαν τα καλοκαίρια
φεύγουν σαν τα καλοκαίρια.

Κολλάει ο χρόνος
δεν πάει εμπρός
και συ δεν μου στέλνεις πια γράμμα
δεν θες να με ξέρεις
λες κι είμαι εχθρός
αγάπη, τι δύσκολο πράγμα.

που είναι η αγάπη- Μιχάλης Χατζηγιάννης
http://www.youtube.com/watch?v=mZPqjJ7dfZE

Καλλιτέχνης:

Μιχάλης Χατζηγιάννης

Συνθέτης:

Μιχάλης Χατζηγιάννης

Στιχουργός:

Ελεάνα Βραχάλη

Μοιάζουν οι ώρες να' ναι μεγάλες ανηφόρες σαν να παλεύω έτσι αισθάνομαι και ζω μοιάζουν οι ώρες να πέφτουν πάνω μου σαν μπόρες κι οι αναμνήσεις να ρίχνουν πάλι κεραυνό Κάτι στη ψυχή είναι ακόμα τόσο ευσυγκίνητο κλαίω σαν παιδί όταν πάω εσένα να σκεφτώ ώρες στη σιωπή ώρες στη δουλειά και στ' αυτοκίνητο βράδυ και πρωί ψάχνω τρόπους για να ξεχαστώ Πού είναι η αγάπη που μ' ανέβασε στα σύννεφα Δώσε μου κάτι τώρα που πέφτω, να σωθώ πού είναι η αγάπη να μου αποδείξει πριν το τέλος αν είναι απάτη ή αν είναι κάτι μαγικό Μοιάζουν οι ώρες να' ναι αφιλόξενες σα χώρες όπου δεν βρίσκω το καταφύγιο που ζητώ μοιάζουν οι ώρες να 'ναι μεγάλες ανηφόρες σαν να παλεύω έτσι αισθάνομαι και ζω Κάτι στη ψυχή είναι ακόμα τόσο ευσυγκίνητο κλαίω σαν παιδί όταν πάω εσένα να σκεφτώ ώρες στη σιωπή ώρες στη δουλειά και στ' αυτοκίνητο βράδυ και πρωί ψάχνω τρόπους για να ξεχαστώ Πού είναι η αγάπη που μ' ανέβασε στα σύννεφα Δώσε μου κάτι τώρα που πέφτω, να σωθώ πού είναι η αγάπη να μου αποδείξει πριν το τέλος αν είναι απάτη ή αν είναι κάτι μαγικό