Feeds RSS
Feeds RSS

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009

πότε δεν θα φοβάμαι τον χρόνο??






Πιο μικρή, διαβάζοντας μυθιστορήματα αγάπης, ονειρευόμουν να ζήσω κι εγώ κάτι δυνατό, μια αγάπη που θα κρατήσει για πάντα.
Μεγαλώνοντας, είδα πως το να κρατήσει κάτι για πάντα είναι πολύ δύσκολο.
Είναι αδυσώπητος ο χρόνος... Όλα τα φθείρει και δεν αφήνει τίποτα στη θέση του.
Και κάτι τέτοιες στιγμές, που νιώθω ότι έχω όλο τον κόσμο μες τα χέρια μου, γιατί βρήκα τον έρωτα που ούτε σε μυθιστόρημα θα μπορούσα να βρω, φοβάμαι για το τέλος της δικής μου ιστορίας...
Είναι αστείο...όταν δεν έχεις κάτι που θές, φοβάσαι οτι ίσως ποτέ δεν το αποκτήσεις, όταν το έχεις φοβάσαι μήπως το χάσεις. Και πότε τελοςπάντων δεν φοβάσαι??







 ψάξε με...  (κάνετε κλίκ για να ακούσετε το τραγούδι)
Στίχοι: Γιάννης Καραλής
Μουσική: Γιάννης Καραλής
Πρώτη εκτέλεση: Χρήστος Δάντης


Ψάξε με
με τα νυχτιάτικά σου μάτια
πάρε με στα πιο υγρά σου μονοπάτια
τίποτα δε θα με κάνει να μη σ' αγαπώ.

Ψάξε με μες τις Δευτέρες που μου λείπεις
πάρε με γίνομαι άγαλμα της λύπης
χάνομαι, την πιο παράλογη αγάπη ζω

Κι όταν δε θα σ' αγαπάω
πιο πολύ θα σ' αγαπώ,
κι όταν πάψω να σ' το λέω
δε θα ζω....

Ψάξε με σαν να μαι εγώ ο πειρασμός σου,
πάρε με στις μαύρες τρύπες των ματιών σου.
Βρίσε με, με την ιδέα σου μονάχα ζω.
Ψάξε με στην πιο βαθιά υπόσχεση σου
πάρε με, είμαι τραγούδι στη φωνή σου
Βγάλε με από το δίλημμα αυτό που ζω.

Κι όταν δε θα σ' αγαπάω
πιο πολύ θα σ' αγαπώ,
κι όταν πάψω να σ'το λέω
δε θα ζω.
...

7 σχόλια:

Poet είπε...

Ιφιγένεια, είσαι ένα μικρό σοφό κορίτσι. Πράγματι ο έρωτας είναι η κινητήρια δύναμη του κόσμου. Και η πιο παρήγορη ψευδάίσθηση. Αν λοιπόν είσαι τυχερή και ανακαλύψεις πότε δεν φοβάται κανείς τον χρόνο, πες το και σε μένα, σε παρακαλώ.

Καλημέρα και καλή επιτυχία στον κόσμο των ιστολογίων.

~Κρυσταλλένια~ είπε...

Το τραγουδακι το εχω βαλει στο blog μου εαν του εριξες μια ματια! Ειναι εκπληκτικο, ακρως συναισθηματικο, ταξιδιαρικο!

ekabitis είπε...

Ιφιγένεια, καλώς ήρθες στην blogoσφαιρα!
Είναι φανερό ότι ζεις κάτι ...δυνατό!
Σου εύχομαι να το απολαύσεις, και να το ζήσεις δυνατά.
Ωραία η προσπάθειά σου στο blog. Και όμορφο και τρυφερό το θέμα του.
Καλή συνέχεια.

Aurangel είπε...

Τα μυθιστορήματα αγάπης κρύβουν πολλές προσδοκίες!!!!
Και όταν δεν πάει κάτι καλά και δεν έχει την έκβαση που επιθυμούμε, γεμίζουμε ενοχές.
Πολύ γλυκό ιστολόγιο.

AlexStre είπε...

η αιωνιότητα είναι πολύς χρόνος για να κρατηθεί κάτι ανέπαφο....καλό είναι η αγάπη να είναι αληθινή και έντονη και οχι αιώνια!

πολύ ωραίο blog! θα περνάω το απογευματάκι για καφέ και τσιγάρο!!! : )

Τρελός του Χωριού είπε...

Εμαθα στην ζωή να μήν εμπιστεύομαι το "Ποτέ " των οργισμένων και το "Για Πάντα" των ερωτευμένων .
Ζήσε τον έρωτά σου βαθιά για όσο είναι . Πρόσεχε μόνο τις ανασφάλειες και τους φόβους ,γιατί αυτές είναι που πονουν όταν αυτός φεύγει και όχι το φωτοστέφανο του που αφήνει πάντα πίσω .

next_day είπε...

μην φοβάσαι καλή μου..θα χάσεις τα πιο όμορφα συναισθήματα!
Φιλί γλυκό καλή μου!

Δημοσίευση σχολίου

Mπορείς να αφήσεις κι εσύ το σχόλιο σου εδώ!