''Η αγάπη βρίσκεται στα καθημερινά πράγματα... Δεν χρειάζεται πυροτεχνήματα για να την προσέξεις.''

Eίναι γλύκας σας λέω, γλύκας!Το πιο γλυκό κοτοπουλάκι του κόσμου.

Νομίζω οτι ο κυριότερος λόγος που με κάνει να ξετρελαίνομαι μαζί του είναι οτι με κάνει να νιώθω παιδί. Όοοοχι οτι είμαι κ τόσο μεγάλη πια, αλλά κ παιδί δεν με λες!

Λοιπόν σήμερα είχαμε μαζευτεί στο σπίτι του αγοριού της Έφης,κι αφού φάγαμε,αφού χαζολογήσαμε όσο χαζολογήσαμε,τι τους ήρθε και λέγανε ιστορίες γνωστών τους που έχουν σχέση με δαιμονισμούς και παραφυσικά πράγματα γενικότερα, που μόνο που τα θυμάμαι μου σηκώνεται η τρίχα.Μια φοβία με όλα αυτά την έχω και την παραέχω, γιατί έχω διαβάσει πολλά σχετικά και έχω ακούσει ακόμα περισσότερα, κι αυτά είναι που σε τρομάζουν περισσότερο, γιατί ενα βιβλίο εντάξει πες το αμφισβητείς αλλά κάτι που στο λέει κάποιος που ξέρεις και εμπιστεύεσαι πως να το αμφισβητήσεις??

Φεύγοντας λοιπόν απο κει,και περπατώντας μέχρι το αυτοκίνητο ερχόντουσαν στο μυαλό μου λόγια και εικόνες απο την συζήτηση πριν και φύλλο να κουνιόταν δίπλα μου έλεγα φάντασμα θα ναι! Τι σου είναι το μυαλό, είναι να μην σου μπεί η ιδέα... δεν ξέρω αν το 'χετε πάθει!

Μπαίνω στο αυτοκίνητο βιαστική,να φτάσω γρήγορα γρήγορα σπίτι,και πριν προλάβω να στρίψω στη γωνία, το κοτοπουλάκι ήταν πίσω μου,μου αναβόσβησε τα φώτα και με ακολούθησε σε όλη τη διαδρομή μέχρι το σπίτι. 

Για να μην φοβάμαι.

Κι εγώ τι άλλο να γράψω? δεν βρίσκω λέξεις.

Ξέρω... δίνω σημασία σε πράγματα που δείχνουν τόσο καθημερινά και απλά... όμως στα καθημερινά απλά πράγματα βρίσκεται η ευτυχία.

τάδε έφη Ιφιγένεια...χα χα...
κι είτε φαίνεται παιδιάστικο είτε όχι είναι αλήθεια!
αναλωνόμαστε και αφήνουμε τον χρόνο να μας προσπερνάει περιμένοντας τι??? η αγάπη υπάρχει παντού γύρω μας, κι εμείς περιμένουμε πυροτεχνήματα για να την προσέξουμε...
ψέματα???